Trabzon’da küçük Aybüke, erken teşhisle kekemeliği yendi

Kızı 2,5 yaşındayken konuşma zahmeti fark eden Seda Akçay, sorunun üzerine giderek birinci olarak bir rehabilitasyon merkezine başvurdu. Burada, durumun süreksiz kekemelik olabileceği bilgisi verilse de, Akçay kızı Aybüke’yi yakından izlemeyi sürdürdü. Sorun devam edince, yaklaşık bir yıl evvel öteki bir merkeze daha başvuran Akçay, Aybüke’nin burada kekemelik teşhisi almasıyla birlikte kapsamlı bir terapi sürecine başladı. Bir yıl süren eğitim ve terapiler sonucunda Aybüke’nin konuşmasındaki problemler kıymetli ölçüde giderildi.

Seda Akçay, tedavi sürecinin kızı için büyük bir dönüşüm sağladığını belirterek, “Aybüke’nin özgüveni arttı, kendisini çok daha âlâ söz ediyor,” dedi. Akçay, bu sürecin Aybüke’nin kaygılandığında ya da heyecanlandığında yaşadığı takılma ve bloklanmaları da azalttığını tabir etti.

Benzer bir sorun yaşayan ailelere erken müdahalenin ehemmiyetini vurgulayan Akçay, “Bence her anne çocuğundaki farklılıkları hisseder. ‘Çocuktur geçer’ üzere kelamlara kulak asmadan takviye arayışına girmeliler. Çocuğun birinci hekimi, aslında annesidir; olağandan bir sapma olup olmadığını en âlâ o anlar. Şayet takviye almasaydık, Aybüke’nin durumu daha makûs olabilirdi. Evvelden çekinme, utanma hisleri fazlaydı, lakin şu an çok daha yeterli bir yerdeyiz,” diyerek öbür ebeveynlere tavsiyelerde bulundu.

“KEKEMELİK, TELAŞLA ALAKALI BİR DURUM”

Özel bir rehabilitasyon merkezinde Lisan ve Konuşma Terapisti olarak misyon yapan Aybike Öksüz, Aybüke’nin kekemeliği aşma sürecinde oyun, tekrarlar ve misyonlar aracılığıyla kıymetli ilerleme kaydettiğini belirtti. Kekemeliğin korkuyla yakından bağlı olduğuna dikkat çeken Öksüz, bu durumu bir buz dağına benzeterek şunları söyledi:

“Kekemelik çok boyutlu bir durum ve adeta bir buz dağının görünen yüzü üzere; insanların fark ettiği tekrarlar ve blokların altında, korku, dehşet ve kaygı üzere derin ruhsal süreçler yatıyor. Bu nedenle, Aybüke ile hisler üzerinde çalıştık ve onun hisleri tanımasına yardımcı olduk. Akabinde, korkuyu azaltmak hedefiyle dışarıda misyonlar gerçekleştirdik. Terapilerimizin son kademesinde duyarsızlaştırma çalışmaları yaparak süreci tamamladık. Aybüke artık kendini denetim edebiliyor ve dert düzeyi epeyce düşük.”

Kekemelik yaşayan çocukların özgüven meseleleri, toplumsal etkileşim eksiklikleri, akranlarıyla irtibatta zahmet ve içe kapanma üzere zorluklar yaşayabileceğini tabir eden Öksüz, “Bu süreçte korkuyu azaltarak toplumsal ortamlardaki bağlantı maharetlerini de geliştiriyoruz,” dedi.

Ailelere tekliflerde bulunan Öksüz, bilhassa çocuğun akıcı konuştuğu durumları gözlemlemelerinin değerli olduğunu vurguladı: “Çocuğunuzun konuşmasının en akıcı olduğu anları fark edin. Örneğin, birlikte bir oyun oynarken görüntü çekin ve hangi durumlarda daha rahat konuştuğunu izleyin. Bu cins olumlu anların artırılması, kekemelik oranını yanlışsız orantıda azaltır. Böylelikle çocuk, kendini zorlamadan, daha doğal bir ortamda konuştuğunu hissedecek ve bu akıcılık kazanımını oyun yoluyla sürdürebilecektir.”