Milli Mücadele’nin sembol isimlerinden Yörük Ali Efe unutulmadı
Kurtuluş Savaşı’nda ulusal uğraşın birinci kahramanlarından biri olan Yörük Ali Efe, Yunan işgaline karşı daha direniş daveti yapılmadan silaha sarıldı. Bu cesaretli adımı, yöre halkına moral ve umut verdi. “Efelerin Efesi” olarak bilinen Yörük Ali, tarihe Ege’de direnişin sembolü olarak geçti.
ANISI AYDIN’DA YAŞATILIYOR
Yörük Ali Efe’nin mezarı, bir devir karargâh olarak kullandığı Aydın’ın Yenipazar ilçesinde bulunuyor. Buradaki müzede kıyafetleri, silahları ve periyoda ilişkin eşyaları sergileniyor.
Aydın’da kahramanın ismi okullara, cadde ve sokaklara verilirken, meydanlarda heykeli yükseliyor. Kimi aileler ise onun mirasını yaşatmak için çocuklarına “Ali Efe” ismini veriyor.
MİLLİ ŞUURLA BİRİNCİ BASKIN
1895’te Aydın’ın Sultanhisar ilçesi Kavaklı köyünde doğan Yörük Ali, genç yaşta efeler ortasına katıldı. 27 Mayıs 1919’da Aydın’ın işgali sonrası, 57. Tümen Kumandanı Şefik Aker’in davetiyle silaha sarıldı.
16 Haziran 1919’da, tarihe Batı Anadolu’daki birinci şuurlu direniş baskını olarak geçen Malgaç Demiryolu Köprüsü baskınını gerçekleştirdi. Bu hücum, Yunan kuvvetlerine ağır kayıplar verdirerek moral üstünlük sağladı.
CEPHEDEN KOMUTANLIĞA
YAŞAMININ SON YILLARI
Kurtuluş Savaşı sonrasında İzmir’de yaşamaya başlayan Ali Efe, 1951’de geçirdiği tramvay kazasında bacaklarını kaybetti. Tedavi için gittiği Bursa’da 23 Eylül 1951’de hayata veda etti.
“YUNAN ORDUSUNUN İLERLEMESİ, BASKINLARLA DURDURULDU”
Aydın Adnan Menderes Üniversitesi’nden Dr. Öğretim Üyesi Günver Güneş, Yörük Ali’nin başında bulunduğu Ulusal Aydın Alayı’nın Yunan ordusuna ağır darbeler indirdiğini belirterek şu değerlendirmeyi yaptı:
Yunan ordusunun Anadolu içlerine ilerleyişi, yapılan baskınlarla durduruldu. Yörük Ali Efe, hem Kuvayımilliye’nin hem sistemli ordunun oluşumunda değerli bir otoriteydi. Asker kaçaklarını toplayarak orduya kazandırdı, bölgede güvenliği sağladı.
Güneş, Yörük Ali’nin Büyük Taarruz’daki tutumuna da dikkat çekti:
Yörük Ali, İzmir önlerine kadar Yunanlıları takip etti fakat ‘İzmir’e girmek Türk ordusunun hakkıdır’ diyerek kenti orduya bıraktı. Bu, onun hem orduya bağlılığını hem de Türk askerine duyduğu saygıyı gösterir.
