Akran zorbalığına karşı ailelerin yapması gerekenler
Uzmanlar okullarda artan akran zorbalığına karşı aileleri, öğretmenleri ve okul idarelerini bu sessiz tehlikeye karşı uyararak, önleyici adımlar atmaya çağırıyor.
Ayrıca uzmanlar, “sanal zorbalık” konusunun da derslerde işlenmesi gerektiğine dikkati çekiyor.
Yeni eğitim öğretim yılı daha birinci gününde, okullarda yaşanan akran zorbalığı olaylarıyla gündeme geldi.
Veliler kaygılı, uzmanlar ise okullarda önleyici adımların süratle atılması gerektiğini söylüyor.
Kıyafet, kırtasiye, ulaşım ve beslenme üzere kalemler aile bütçesini zorlarken; okul idareleri ise fizikî ortamları hazırlayıp eğitim takımlarını şekillendirmeye odaklanıyor.
Ancak, “akran zorbalığı” ismi altında öğrencilerin hayatını direkt etkileyen bir tehlike daha var.
AKRAN ZORBALIĞI NEDİR?
“Akran” kavramı, birebir yaş kümesindeki bireyleri tabir ederken, “zorba”, gücünü kullanarak diğerlerine baskı yapan kişidir.
Akran zorbalığı, okul çağındaki çocuklar ortasında süregelen, fizikî, sözel yahut ruhsal şiddet içeren bir bağlantı biçimidir.
ÇOCUKLAR ÜZERİNDE TESİR BIRAKIYOR
Uzmanlar, zorbalığın kurbanları üzerinde travmatik tesirler bıraktığını, bu çocukların okuldan soğuyabileceğini, içe kapanabileceğini, uyku ve yeme bozuklukları yaşayabileceğini hatta akademik başarısızlıkla karşı karşıya kalabileceğini belirtiyor.
Bazı durumlarda bu çocuklar okulu bırakma noktasına gelebiliyor.
Uzmanlar, özellikle TV dizilerindeki mafya temalı üretimlerin çocuklar üzerinde olumsuz bir tesiri olduğunu, bu dizilerdeki karakterlerin rol model haline geldiğini ve zorbalığın küme haline gelerek çeteleşmeye evrildiğini söylüyor.
Bu durum, çocuklar ortasında aidiyet hissini sapkın formda güçlendirerek zorbalığı olağanlaştırıyor.
AİLELERE DÜŞEN GÖREVLER
Dr. Radiye Canan Bağış, zorbalıkla gayrette en büyük misyon ailelere düştüğünü; sevgi, itimat ve destek üzerine kurulu bir aile içi bağlantının çocuğun duygusal dayanıklılığını artırdığını lisana getiriyor.
Bağış, morluk ve çizik üzere fizikî izler dışında, çocuklarda gözlemlenen içe kapanma, iştahsızlık, okula gitmek istememe üzere belirtilerin de akran zorbalığına işaret edebileceğini belirtiyor.
Aileler bu belirtileri önemsemeli ve çocuklarıyla nitelikli vakit geçirerek onları toplumsal hayata kazandırmalıdır.
OKULA DÜŞEN GÖREVLER
Bağış, bahisle ilgili okulların yalnızca öğretim değil tıpkı vakitte inançlı bir toplumsal ortam sunması gerektiğini vurgulayarak, uzun vadeli ve uygulanabilir stratejilerin oluşturulmasını öneriyor.
Okullarda sistemli olarak akran zorbalığıyla ilgili bilgilendirme seminerlerinin yapılması gerektiğini bildiren Bağış, öğrencilerin farkındalıkla hürmet ve empati konusunda eğitilmesi gerektiğini belirterek, “Özellikle okul idareleri, bu mevzuda disiplin kurallarını açık formda belirlemeli ve öğrenci-veli-öğretmen üçgeninde şeffaf ve hassas bir bağlantı kurmalıdır.” diyor.
ÖĞRETMENLERE DÜŞEN GÖREV
“Öğretmenler sırf bilgi aktaran bireyler değil öğrencilerin duygusal inancını sağlayan rehberler olmalıdır.” diyen Bağış, öğretmenlerin öğrencilerin zorbalıkla ilgili yaşadıkları problemleri rahatça anlatabilecekleri inançlı bir alan sunmasının ehemmiyetine dikkat çekiyor.
