Yazdı, üretti, çok konuşuldu; bir yazarın portresi ve romanı: Ann Quin
Fakirlikle boğuşan, güneşli, kumlu ve isimsiz bir ülkedeki bu arayışta sevgilisi de bayana eşlik etmektedir ve adamın güncesinden modüller ve kenar notları binlerce yıllık mitlerin gölgesinde anlatıya dahil olur. Pasajlar, müellifin Berg, Üç ve Triptikler isimli kitaplarından alışkın olduğumuz, cinsin sonlarını sonuna dek zorlayan bir roman. Kıymetli eleştirmenlerin kitap için olumlu yorumlarına bakalım;
“Pasajlar, uzun vakittir hissetmediğim bir merak duygusu uyandırdı bende. Tanımlaması güç, güya ergenlikte insanı yakıp tutuşturan o mutlak merak üzere, cinsel, tekbenci, melankolik, şiddetli, aç, dermansız ve sınırsız.”
Claire-Louise Bennett-Eleştirmen
“Pasajlar’ı okumak berrak sulara bakmak üzere. Saydam ve kör edici bir formda sana yansıyor. Hareket halinde ve ne kadar derin olduğunu kestiremiyorsun. Tahminen orada bir ceset var. Tahminen de senin cesedin.”
Joanna Walsh- Muharrir ve eleştirmen
Sayfa: 144
BİR BAYANIN HİKAYESİ
Pasajlar, azap görüp öldürüldüğünden şüphelendiği kayıp erkek kardeşini arayan bir bayanın kıssası. Fakirlikle boğuşan, güneşli, kumlu ve isimsiz bir ülkedeki bu arayışta sevgilisi de bayana eşlik etmekte… Adamın güncesinden kesimler ve kenar notları binlerce yıllık mitlerin gölgesinde anlatıya dahil oluyor.
HAYATINA SON VERDİ
Ann Quin, Üç’te kimi vakit noktalama işaretlerinden feragat ederek, kimi vakit günlük sayfaları yahut ses kayıtları dökümleri iliştirerek metni eğip büker ve kendi kalıbına sokar.
Bunun sonucunda Virgina Woolf’un iç dünyasına, Anna Kavan’ın karanlığına, Fransa’daki Yeni Roman’ın tutumuna, Samuel Beckett’in sayıklamalarına olan edebi yakınlıkların çabucak fark edilebileceği fakat özgünlüğünü alabildiğine koruyan bir roman ortaya çıkar. 1973’te, otuz yedi yaşında, tıpkı roman kahramanı üzere hayatına son verdi.
