Ümit Yenişehirli yazdı: Hz. Peygamber’in geleceğini bilmelerine rağmen…

Önümüzdeki Çarşamba günü, Mevlid Kandili. Peygamber Efendimizin (sav) dünyaya gelişi, Hicrî takvime nazaran Rebiülevvel ayının 12’nci (3 Ekim 2025) gecesi. Bu müstesna gecede Müslümanlar bir sefer daha, Resulullah’ın doğumunu anmak için ibadet edecek, Kur’an okuyacak, dualar edecek.

HAHAMLAR, RAHİPLER, MÜŞRİK KÂHİNLER YENİ BİR PEYGAMBER BEKLİYORDU

Peygamber Efendimiz’in doğumundan evvel dünyanın ahvali çok berbattı. Antik Yahudilik, asırlarca devam eden tahrif hareketleriyle tanınmaz haldeydi. Vakit içerisinde peş peşe gelen yeni peygamberlerin bildirileri da tekrar fazla uzun sayılmayacak bir vakit diliminde şahsen Yahudi haham ve âlimleri tarafından dejenere edilmişti. Hristiyanlık da altı asır üzere nispeten kısa geçmişine karşın, yeniden tahrif talihsizliğine maruz kalmıştı. Dünyanın dört bir yanındaki putperest inanışlar ise sürat kesmeden devam etmekteydi.

TDV İslam Ansiklopedisi’nin ilgili unsurlarında yer alan bilgilere nazaran, bu tablo içerisinde, birçok din adamı ise her şeye karşın yeni bir peygamber geleceğine inanmakta, hatta bunu Tevrat ve İncil’deki kararlar uyarınca çok net olarak bilmekteydiler. Az da olsa kimi putperest Arap kâhinler de gerek Ehl-i Kitap çevrelerden edindikleri bilgilerden gerekse de kendi mütalaalarıyla peygamber beklentisi içindeydiler.

700 YIL ÖNCESİNDEN PEYGAMBER EFENDİMİZE BİAT EDEN KRAL

Hz. Peygamber’in dünyaya geleceğine ait bilgiler, iddialar, çok eski asırlara kadar uzanmaktaydı. Bu anekdotlar içinde biri, Resulullah’ın doğumunu tam 7 asır öncesinden bilmeyle ilgiliydi. Helak edilen kavimlerden biri olan Sebe halkının hükümdarı Tübba, Musevilere karşı putperest Arapları desteklemek üzere Medine’ye gelmişti. Burada Yahudi âlim Samuel ile görüşen Tübba, ondan, “Ey Melik! Mekke’de doğacak, ismi Ahmed olan ve İsmail’in jenerasyonundan gelen bir peygamber bu kente hicret edecek, kabri de bu kentte olacak.” kelamlarını duyunca, “O halde bu kente hâkim olmaya imkanım yoktur.” diyerek Yemen’e geri dönmüştü. Öğrendiklerinden etkilenen Tübba ayrıyeten, Peygamber Efendimiz için bir mesken yaptırıp, bir de mektup bırakmıştı.

Mektup, ataları silsilesiyle Ebu Eyyûb el-Ensarî’nin’ye kadar ulaşmış, o da mektubu Peygamber Efendimiz’e takdim etmişti. Mektupta, “Şehadet ederim ki Hz. Ahmed, Allah’ın Peygamberidir. Şayet ömrüm olur da O’na ulaşırsam yanında yer alır, düşmanlarıyla savaşır, yükünü hafifletirdim.” yazmaktaydı. Rasûllulah, “Tübba’ya sövmeyiniz. Zira o, mümindir. Selam Tübba, ortamıza güzel geldin.” demişti. Peygamber Efendimizin Medine’de yedi yıl kaldığı Ebu Eyyûb el-Ensarî’nin meskeni de Tübba’nın konut yaptırdığı yerdeki yerdeydi.

YENİ PEYGAMBER BİZİ PUTPERESTLERE KARŞI GALİP KILACAK

Ehl-i Kitap hahamlar ve papazlar ortasındaki birtakım isimler, Hz. Muhammed’in geleceğini biliyor ve geleceği vakte ait isabetli kestirimlerde bulunuyorlardı. Bu bireyler, bilhassa Arabistan bölgesindeki putperestlere karşı yeni bir peygamberin kendilerini üstün kılacağına inanmaktaydılar. Asırlar ötesinden gelen birçok kitapta, Peygamber Efendimizin geleceğine dair bilgiler, işaretler bulunmaktaydı. Bu din adamı ve âlimlerden kimileri da cemaatlerine O’na tâbi olmalarını da tavsiye ediyorlardı.

YAHUDİ ÂLİM HEYYEBÂN: BEN YETİŞEMEDİM ANCAK SİZ O’NA KATILIN

Şam Musevilerinden olan İbnü’l-Heyyebân İslam’ın neşet edişinden birkaç yıl evvel Medine’ye yerleşmişti. Heyyebân, dinî bilgisiyle takdir toplayan bir isimdi. Bölge insanları, yağmur duası için sık sık onun yanına giderdi. İbnü’l-Heyyebân, ömrünün son günlerinde yanına gelen Arap Musevilere, “Ey Yahudi topluluğu! Sizce beni bolluk ve rahmet toprağından çıkarıp yokluk ve fakirlik toprağına getiren şey nedir?” diye sormuş, sonra da “Gölgesi size yakın olan bir peygamberin çıkışını beklemek için geldim. Bu belde, onun hicret yeri olacaktır. Ben kendisine yetişip ona tâbi olmayı umuyordum. Onu işitirseniz, sakın geride kalmayın, ona tâbi olun.” diye eklemiş, kısa bir müddet sonra da vefat etmişti.

YAHUDİLER: GERÇEK, O PEYGAMBER LAKİN BİZ TEVRAT’TAN AYRILAMAYIZ

Allah Rasûlü dünyaya gelince, Yahudi alımları ortasında, “Ahmed bu gece doğdu. O yıldız doğdu.” diyenler olmuştu. Peygamberlik tevdi edilmeden kısa bir mühlet evvel de Kureyza, Ender, Fedek ve Hayber Musevileri onun sıfatlarını kendi kitaplarında görmekteydiler. Fakat kin ve haset birçoklarının iman etmesine pürüz olmuştu. İslam’la onurlanan Yahudi kökenli birçok Sahabe de eski dinleri vaktinde Hz. Peygamber’e dair detaylı bilgilere sahip olduklarını anlatmışlardı.

Peygamber Efendimiz bildirime başladığında da birinci Müslümanlardan kimileri, “Bu adama tâbi olunuz. Vallahi o, peygamberdir. Sizler, onun gönderilmiş bir peygamber olduğunu açıkça biliyorsunuz. Kitaplardan vasıflarını tanıyorsunuz.” deyince Museviler, “Doğru, o peygamberdir, ama Tevrat’ın kararından ayrılamayız.” karşılığını vermişlerdi. Musevilerin inadında en fazla, Peygamber Efendimizin Hz. İsmail’in soyundan gelmiş olması belirleyici olmuştu. Museviler, “Peygamberlik, bizim soyumuzun hakkıydı, Hz. İbrahim’in oğlu Hz. İshak’ın soyundan gelmeliydi.” diyorlardı. Günümüzde Yahudi ilahiyatında da Hz. İshak soyundan, İsrailoğullarından “bir nevi peygamber” sayılacak Mesih’in geleceği inancı yer almakta.

TEVRAT VE İNCİL’DEKİ BİLGİLER

Gerçekten de hem Tevrat’ta hem de İncil’de Rasûllulah’ın geleceğini müjdeleyen kısımlar yer almaktaydı. Lakin bu bilgilerin birden fazla haham ve rahipler tarafından kitaplardan çıkartılmıştı. Yeniden de günümüzdeki mevcut Tevrat ve İncil’lerde bile Peygamber Efendimiz’e dair bilgi ve imaların olduğu bölümler bulunmakta.

Tevrat’ın, “Tesniye Kitabı 18:18-19”da, “Onlara kardeşleri ortasından sana emsal bir peygamber çıkaracağım.”, “Habakkuk Kitabı, 3:3”de de “Kutsal olan Paran Dağı’ndan (Mekke) geliyor.” bölümlerindeki bu anlatımlar Peygamber Efendimizin gelişine işaret sayılmaktaydı. Yuhanna İncil’i, “14:16, 15:26, 16:7” ayetlerinde ise Hz. İsa’nın, kendisinden sonra gelecek olan bir “Yardımcı” ve “Tesellici”den (Parakletos) bahsettiği yer almaktaydı. Yunanca Parakletos, daha eski bir söz olan Faraklit’ten gelmekte, bu da Arapça Ahmed yahut Hamd eden manası taşımaktaydı.

Kimi İslam âlimleri de, Bakara Suresi’nde yer alan “O kendilerine kitap verdiğimiz ümmetlerin uleması, Peygamberi oğullarını tanır üzere tanırlar, bu türlü iken içlerinden bir kısmı hakkı bile bile saklarlar.” (146. Ayet) kararının hem kıblenin Kâbe olması hem de Hz. Muhammed’in peygamberliği için olduğunu söz etmişlerdi.

BARNABA İNCİLİ’NDE YER ALANLAR

Son olarak, kayıp İncil Barnaba İncili’nde de Peygamber Efendimiz’le (sav) ilgili bahisler vardı. Hıristiyan ilahiyat etrafları ile akademi dünyasının, en itidalli değerlendirmelerinde bile saklayamadıkları bir reaksiyonla “sözde İncil” diye bahsettikleri Barnaba’da Peygamber Efendimiz genişçe yer almaktaydı.

Bu İncil’in Resulullah’tan bahsedilen birçok kısmından birisi olan Kısım 97’de, “İsa, O’nun ismi Ahmed’dir’ dedi. Bunun üzerine halk sevinç içinde, ‘O’nun ismini bilmek istiyorduk’ dedi. İsa, ‘O’nun ismi Ahmed’dir. Çünkü o, bütün varlıklar ortasında en çok övülendir’ dedi. Ve İsa, ‘O, İsmail’in soyundan gelecek’ diye devam etti.” ifadeleri yer almaktaydı. TDV İslam Ansiklopedisi’nin “Barnaba maddesi”nde (Osman Cilacı), “Sonuç olarak, Barnaba İncili’nde teslîs ve enkarnasyon (ilâhî kelâmın ete kemiğe bürünmesi, İsa’nın tanrılığı) reddedilmiş, Hz. Peygamber’in nübüvveti müjdelenmiştir.” denilmişti.